به طور کلی فولاد ضد زنگ به آن دسته از آلیاژهای پایه آهن می گویند که بیش از 12 درصد کروم در ترکیب آلیاژی خود دارند. هرچه میزان کروم، نیکل و مولیبدن در ترکیب فولادهای ضد زنگ افزایش یابد، مقاومت به خوردگی آن ها نیز افزایش می یابد. مقاومت به اکسیداسیون در دمای بالای استیل ضد زنگ، برخی گریدهای آن را به گزینه ای مناسب برای کاربرد در دمای بالا تبدیل کرده است. رایج ترین فولادهای ضد زنگ استیل 304 و 316 می باشند.

صنایع فولاد امروزه با اضافه کردن عناصر آلیاژی خاص به ترکیب فولادهای ضد زنگ و هم چنین روش های تولید پیشرفته تحت خلا جهت دستیابی به دانه بندی های دلخواه، سوپرآلیاژهایی تولید کرده اند که در مقایسه با انواع رایج فولاد های ضدزنگ، از مقاومت مکانیکی، مقاومت به خوردگی و مقاومت به حرارت به مراتب بالاتری برخوردارند.

تمرکز اصلی متالیار در زمینه فولادهای ضد زنگ، آشنا نمودن صنعت کشور با نمونه های توسعه یافته این فولاد می باشد. از جمله فولادهای ضد زنگ سوپرآلیاژی که علی رغم کاربرد روزافزون درصنایع کشورهای توسعه یافته، در صنعت کشورمان ناشناخته می باشند می توان از  ‏17-4PH (استیل 630)، AL-6XN نام برد.