در صنعت کشور ما، هر جا نیاز به مقاومت مکانیکی بالاست، اغلب طراحان به سراغ فولادهای آلیاژی با قابلیت عملیات حرارتی همچون VCN150، VCN200 و MO40 می روند. این انتخاب با توجه به قیمت این آلیاژها و موجودی بازار کاملا منطقی است. اما در کاربردهایی که علاوه بر مقاومت مکانیکی بالا، مقاومت به خوردگی، حرارت و یا حتی مقاومت های مکانیکی بالاتر از این فولادها نیاز است، این گزینه های محدود طراحان را با مشکلات بسیاری مواجه خواهد کرد. استفاده از پوشش های ضد خوردگی معمول، افزایش ابعاد و در نتیجه وزن قطعه، عایق های حرارتی و … همگی راهکارهایی است که هر یک دردسر و محدودیت های خود را در زمان اجرا خواهد داشت.

سوپرآلیاژهای با قابلیت عملیات حرارتی پیرسختی، بخش اعظم مشکلات صنعت در زمینه نیاز به مقاومت مکانیکی بالا توام با مقاومت به خوردگی، مقاومت به حرارت و … را حل کرده است.

پیر سختی (age hardening) یا رسوب سختی (precipitation hardening) نوعی عملیات حرارتی است که با قرار دادن سوپرآلیاژ در دمای کنترل شده کوره در مدت زمان مشخص، موجب ته نشین شدن عناصر آلیاژی با مقاومت بالا (هم چون تیتانیوم و آلومینیوم)  با ساختار دانه بندی مجزا درون واحد های اصلی دانه بندی سوپرآلیاژ می گردد. دمای پیرسختی از دمای کوئنچ پایین تر است و مدت زمان پیرسختی از چند ساعت تا چند روز با توجه به نوع سوپرآلیاژها متفاوت خواهد بود. با اضافه شدن المان های پیرسختی (مانند تیتانیوم و آلومینیوم) به یک سوپرآلیاژ ضمن حفظ خواص ضد خوردگی و مقاومت به حرارت، می توان با پیرسختی به استحکام تسلیم بسیار بالا رسید. برخی فولادهایی که قابلیت عملیات حرارتی پیرسختی دارند، مانند مارایجینگ 350 (maraging 350) دارای استحکام تسلیم تا 2000 مگاپاسکال میباشند.